ΧΑΙΡΕΙ Ο ΤΡΑΜΠ ΩΣ ΝΕΟΣ ΜΕΓΑΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ

Γιώργος Τασιόπουλος 

«Απόψε, μπορώ να ενημερώσω τον κόσμο ότι τα πλήγματα ήταν μια θεαματική στρατιωτική επιτυχία!

Θέλω απλώς να ευχαριστήσω όλους, και ιδιαίτερα τον Θεό. Θέλω απλώς να πω, σε αγαπάμε, Θεέ»

  Ντόναλντ Τραμπ

                

  ___***___

«ΟΙ ΔΟΚΟΥΝΤΕΣ ΑΡΧΕΙΝ ΤΩΝ ΕΘΝΩΝ 

ΚΑΤΑΚΥΡΙΕΥΟΥΣΙΝ ΑΥΤΩΝ»

«Οἴδατε ὅτι οἱ δοκοῦντες ἄρχειν τῶν ἐθνῶν κατακυριεύουσιν αὐτῶν καὶ οἱ μεγάλοι αὐτῶν κατεξουσιάζουσιν αὐτῶν· οὐχ οὕτω δὲ ἔσται ἐν ὑμῖν, ἀλλ᾿ ὃς ἐὰν θέλῃ γενέσθαι μέγας ἐν ὑμῖν, ἔσται ὑμῶν διάκονος, καὶ ὃς ἐὰν θέλῃ ὑμῶν γενέσθαι πρῶτος, ἔσται πάντων δοῦλος· καὶ γὰρ ὁ Υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου οὐκ ἦλθε διακονηθῆναι, ἀλλὰ διακονῆσαι, καὶ δοῦναι τὴν ψυχὴν αὐτοῦ λύτρον ἀντὶ πολλῶν»

Μᾶρκ. 10,32-45)

Τα λόγια του Ιησού ειπώθηκαν όταν ήρθαν προς αυτόν ο Ιάκωβος και ο Ιωάννης, τα παιδιά του Ζεβεδαίου, και του είπαν· 

“διδάσκαλε, θέλομεν να μας κάμης αυτό που θα ζητήσωμεν”. Αυτός δε τους είπε· “τι θέλετε να σας κάμω;”

 Εκείνοι απήντησαν· “όταν ως ένδοξος βασιλεύς καθίσης στον βασιλικόν θρόνον της Ιερουσαλήμ, δος μας να καθίσωμεν ένας εκ δεξιών σου και ένας εξ αριστερών σου”...

...Ο δε Ιησούς τους εκάλεσε κοντά του και τους είπε· “ξέρετε, ότι αυτοί που προβάλλονται σαν άρχοντες των εθνών, συμπεριφέρονται προς τους λαούς σαν να ήσαν απόλυτοι κύριοι αυτών.

Και εκείνοι που κατέχουν ανάμεσα στους ανθρώπους μεγάλα αξιώματα, κάνουν κακήν χρήσιν της εξουσίας των και καταδυναστεύουν αυτούς, σαν να τους έχουν δούλους των. Δεν πρέπει όμως τέτοια εγωϊστική τάσις και συμπεριφορά να παρατηρήται ματαξύ σας. Αλλ' όποιος θέλει να αναδειχθή μέγας μεταξύ σας, πρέπει να γίνη υπηρέτης σας, που να σας εξυπηρετή με αγάπην.

Τραμπ: Η καθολική αποτυχία των πρώτων 100 ημερών

Γράφει ο Νίκος Σίμος

Το έχω ξαναγράψει και όπου μου δόθηκε η ευκαιρία δημόσια το έχω ξαναπεί ότι το νεοσυντηρητικό κίνημα του Τράμπ με το αρκτικόλεξο MAGA, που βρέθηκε στην εξουσία των ΗΠΑ για λόγους εμφατικής κοινωνικής και οικονομικής κρίσης της άλλοτε υπερδύναμης, ουδέποτε προδιέθετε για αλλαγή της μακροπολιτικής στόχευσης των ΗΠΑ που ήταν και είναι ο μονοπολικός κόσμος, δηλαδή ο «Αμερικανικός κόσμος»

Οι Αμερικανοί, είτε με τους «Δημοκρατικούς», είτε με τους «Ρεπουμπλικάνους», είτε με το νεοσυντηρητικό ρεπουμπλικανικό «κίνημα» ΜΑGA του κ Τράμπ δεν επιδιώκουν την ειρήνη, ούτε την συνεννόηση με τις νέες μεγάλες δυνάμεις του 21ου αιώνα.

Θέλουν την μονοκαθεδρία στην ιστορική εξέλιξη των κοινωνιών και του πλανήτη

Τα νεοφιλελεύθερα οικονομικά τραστ που κρατάνε ακόμα όρθιες τις ΗΠΑ οικονομικά και με διάφορα αντιοικονομικά τερτίπια δεν την αφήνουν να καταρρεύσουν, είναι οι επινοητές της δυτικότροπης δυστοπικής παγκοσμιοποίησης και της επιδιωκόμενης νέας φεουδαρχίας

Διαβάστε την συνέχεια του άρθρου ΕΔΩ...

ΟΙ ΗΠΑ ΚΑΙ ΠΩΣ ΕΠΗΡΕΑΣΑΝ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΑΠΟ ΤΟΝ Β’ ΠΠ ΩΣ

Βασίλης Κων/νου Φούσκας*

Τίτλος πρωτότυπου κειμένου: 

Οι τρεις μετασχηματισμοί: η ιστορική διαδρομή προς την πολυπολικότητα

Από το 1944 μέχρι σήμερα, οι ΗΠΑ, με πειθώ και βία, επέβαλαν στο Δυτικό κόσμο – και πέρα απ’ αυτόν – τρεις μεγάλους μετασχηματισμούς. Οι δύο πρώτοι είναι σχετικά γνωστοί αλλά καλό είναι να τους θυμίσουμε διότι τελευταία με το «φαινόμενο Τραμπ» έχουν υπάρξει αρκετές παρανοήσεις.

• Ο πρώτος μετασχηματισμός αφορά τις διεργασίες στη δεκαετία του 1940, όπου οι ΗΠΑ εμπεδώνουν την ηγεμονία τους μέσω ενός νέου και πρωτότυπου συστήματος κανόνων και πολιτικών πρωτοβουλιών.

• Ο δεύτερος αφορά τη κρίση αυτού του συστήματος τη δεκαετία του 1970 και την απάντηση που δόθηκε για την υπέρβασή του.

• Ο τρίτος μεγάλος μετασχηματισμός είναι εν τη γεννέσει και έχει να κάνει ακριβώς με το «φαινόμενο Τραμπ».

Το κείμενο αυτό δείχνει ότι το «φαινόμενο Τραμπ» δεν είναι κεραυνός εν αιθρία, δεν προήλθε εκ του μηδενός, αλλά αντανακλά βαθύτερες ιστορικές-δομικές διεργασίες μετατόπισης παγκόσμιας ισχύος που λαμβάνουν χώρα για δεκαετίες και οι οποίες υπονόμευσαν τα πρωτεία (primacy) των ΗΠΑ στο παγκόσμιο σύστημα διανομής οικονομικής, πολιτισμικής (κρίση αξιών, δημογραφικό) και πολιτικής ισχύος.

Γιώργος Παπασίμος: Οι δασμοί ως εργαλείο αποτροπής γεωπολιτικών ανακατατάξεων

Η επιβολή δασμών από τον Trump σε πανηγυρικούς τόνους και η ανακήρυξή ως «ημέρα απελευθέρωσης» των ΗΠΑ, η επιβολής τους, επαναφέροντας στο προσκήνιο την ρητορική του άκρατου προστατευτισμού και του οικονομικού εθνικισμού, με αφήγημα την θυματοποίηση της Αμερικής, έναντι όλων των άλλων κρατών στο εμπορικό ισοζύγιο και την ανάγκη άμεσης επαναβιομηχανοποίησης της, έχουν προκαλέσει σοκ σε όλο τον πλανήτη. Πολλοί ομιλούν για μία ιδιότυπη επανάσταση, νέου τύπου, αφού επιχειρείται με άγαρμπο και μη διπλωματικό τρόπο η ανατροπή του κυρίαρχου, επί πολλά χρόνια συστήματος του ελεύθερου εμπορίου, δηλαδή της παγκοσμιοποίησης, που οι ίδιες οι ΗΠΑ θεμελίωσαν.

Με δική τους συνεπώς ευθύνη η διαδικασία αυτή είχε ως τελικό αποτέλεσμα τη σταδιακή μετατροπή τους από βιομηχανική και πλεονασματική χώρα, σε εισαγωγική με χρέος, που αγγίζει τα 36 τρις δολάρια για την εξυπηρέτηση του οποίου, απαιτείται περίπου ένα τρις δολάρια τον χρόνο.

 Αποτελεί ειρωνεία της ιστορίας, ότι η μαζική μεταφορά των βιομηχανιών στην Ασία και κυρίως στην Κίνα, που την έβλεπαν ως χώρα εκμετάλλευσης, χωρίς να μπορούν να φανταστούν, ότι αυτή θα αξιοποιούσε τη διαδικασία αυτή για δική της ενίσχυση, ξεκίνησε από τον Ρίγκαν με τη στήριξη του ρεπουμπλικανικού κόμματος, που είναι αυτό που αρχικά προώθησε τις αρχικές διαδικασίες της παγκοσμιοποίησης.

 Σήμερα, την αντίστροφη διαδρομή επιχειρεί να βαδίσει ο Trump με τις αποφάσεις του, έναντι του βασικού εμπορικού και όχι μόνο αντιπάλου των ΗΠΑ, την Κίνα, που μέσω των τεραστίων κερδών τις προηγούμενες δεκαετίες από το εμπόριο με τις ΗΠΑ, έχει μετατραπεί στους μεγαλύτερους αγοραστές του αμερικανικού χρέους, μέσω της κατοχής τεραστίων ποσοτήτων ομολόγων του αμερικανικού δημοσίου.

«Η ιστορία δεν γυρίζει σελίδα χωρίς οδύνη»! Νίκος Σίμος για τον Τραμπ και την «τελική αναμέτρηση»

«Η ιστορία δεν γυρίζει σελίδα χωρίς οδύνη»…

Ο αρθρογράφος Νίκος Σίμος μιλά για τις αλλοπρόσαλλες και επιθετικές κινήσεις Τραμπ, για τον κόσμο που ακόμη βρίσκεται υπό την επιρροή του «αμερικανισμού» που όμως φθίνει. Τι θα συμβεί αν τα «σχέδια» που έχει ο Τραμπ δεν του βγουν; «Χάος και τελικά αναμέτρηση», λέει ο Νίκος Σίμος.

«Η κυβέρνηση Τραμπ θυμίζει διοικητικό συμβούλιο εταιρείας που είναι έτοιμη να χρεοκοπήσει», λέει ο Νίκος Σίμος. Πως εξηγεί τις επιθετικές και πολλές φορές αλλοπρόσαλλες κινήσεις του Τραμπ. «Ο Τραμπ απειλεί, γιατί η Αμερική χρεοκοπεί. Αυτό προσπαθεί να προλάβει. Το καράβι της αμερικανικής οικονομίας είναι μισοβυθισμένο με 36,5 τρις χρέος», λέει.

Ούτε το σχέδιο Τραμπ για το ρωσοουκρανικό φαίνεται να πηγαίνουν καλά.

Προσδοκίες και σκληρή πραγματικότητα!

 Του Δημήτρη Γ. Απόκη*

Dimitris Y. Apokis

Δεν υπάρχει τίποτα πιο επικίνδυνο και καταστροφικό για μια χώρα, από το να εκχωρήσει την εξωτερική της πολιτική και το εθνικό συμφέρον της, στην ελπίδα ότι κάποιος άλλος θα καθαρίσει για αυτήν. 

Αυτό ισχύει πολύ περισσότερο για χώρες των οποίων απειλείται ευθέως η εθνική κυριαρχία και η εδαφική ακεραιότητά τους, όπως συμβαίνει με την πατρίδα μας και την υπαρξιακή απειλή που αντιμετωπίζει από την Τουρκία του Ερντογάν.

Η χθεσινές τοποθετήσεις του Αμερικανού Προέδρου , Ντόναλντ Τράμπ, στο κλείσιμο των ερωτήσεων, κατά τη διάρκεια της συνάντησης με τον Πρωθυπουργό του Ισράηλ, Μπίμπι Νετανιάχου, αποτελούν απόδειξη των καταστροφικών επιπτώσεων της υφιστάμενης εξωτερικής πολιτικής από την κυβέρνηση.

 
Ο Αμερικανός Πρόεδρος απαντώντας σε ερώτηση για το ρόλο της Τουρκίας στη Συρία και την ένταση με το Ισράηλ είπε:

"Έχω εξαιρετικές σχέσεις με ένα άνδρα που λέγεται Ερντογάν, τον έχετε ακούσει; 

Τυγχάνει να τον συμπαθώ και με συμπαθεί και είμαι σίγουρος ο τύπος θα εκνευριστεί - του αρέσει ο Ερντογάν- αλλά τον συμπαθώ και με συμπαθεί. Δεν είχαμε ποτέ πρόβλημα, περάσαμε πολλά και δεν είχαμε πρόβλημα. Όπως θυμάστε πήραμε τον Πάστορά μας πίσω από την Τουρκία. Το θυμάστε αυτό; Ήταν μεγάλη ιστορία τότε.

 Και είπα στον Πρωθυπουργό, Μπίμπι εάν έχεις πρόβλημα με την Τουρκία θα μπορέσω να το λύσω. Έχω πολύ, πολύ καλή σχέση με την Τουρκία και τον ηγέτη της και νομίζω θα μπορέσουμε να το διευθευτήσουμε. Ελπίζω ότι αυτό δεν θα είναι πρόβλημα, δεν θα είναι πρόβλημα".

Ο Ερντογάν "είναι σκληρός, είναι πολύ έξυπνος και έκανε κάτι το οποίο κανείς δεν μπορούσε να κάνει (Συρία). Οποιοδήποτε πρόβλημα έχεις (Νετανιάχου) με την Τουρκία μπορώ να το λύσω. Αρκεί να είσαι λογικός. Πρέπει να είσαι λογικός, πρέπει να είμαστε λογικοί".

 
Αυτά παθαίνεις όταν ακολουθείς καταστροφική πολιτική κατευνασμού έναντι της Τουρκίας του Ερντογάν, με την οποία υπογράφεις Διακύρηξη Φιλίας και Συνεργασίας, ξεπλένωντας στα μάτια της διεθνούς κοινότητας και κυρίως της Ουάσιγκτον, τον υποστηρικτή της τρομοκρατίας και πειρατή του διεθνούς δικαίου Ερντογάν.

ΠΩΣ ΘΑ ΕΙΝΑΙ Ο ΚΟΣΜΟΣ ΜΕΤΑ ΤΟ ΣΟΚ ΤΡΑΜΠ;

Θα αποδειχθεί το σοκ Τραμπ τόσο καθοριστικό όσο το σοκ Νίξον;

Του Γιάνη Βαρουφάκη, 03/04/2025

Άρθρο γνώμης στο UNHERD & στην τηλεόραση του BBC

«Η φιλοσοφία μου, κύριε Πρόεδρε, είναι ότι όλοι οι ξένοι προσπαθούν να μας εκμεταλλευτούν και είναι δική μας δουλειά να τους εκμεταλλευτούμε πρώτοι». Με αυτά τα λόγια, ο Υπουργός Οικονομικών των ΗΠΑ έπεισε τον Πρόεδρο να επιφέρει ένα κολοσσιαίο σοκ στην παγκόσμια οικονομία. Σύμφωνα με έναν από τους άνδρες του Προέδρου, ο στόχος ήταν να πυροδοτηθεί «μια ελεγχόμενη αποσύνθεση της παγκόσμιας οικονομίας».

Όχι, αυτά δεν ήταν λόγια της ομάδας του Προέδρου Τραμπ πριν την «Ημέρα Απελευθέρωσης» των δασμών του. Αν και η ατάκα «οι ξένοι είναι εδώ για να μας ρίξουν» ταιριάζει τέλεια στον Τραμπ, ειπώθηκε το καλοκαίρι του 1971 από τον τότε Υπουργό Οικονομικών Τζον Κόναλι, ο οποίος έπεισε τον Πρόεδρο να εξαπολύσει λίγες μέρες αργότερα το περιβόητο Σοκ Νίξον.

Οι αναλυτές θα έπρεπε να γνωρίζουν καλύτερα από το να υποκρίνονται ότι το σοκ που προκαλεί τώρα ο Τραμπ είναι και «άνευ προηγουμένου» και καταδικασμένο να αποτύχει, όπως κάθε «ασύνετη» επίθεση στην καθεστηκυία τάξη. Το Σοκ Νίξον ήταν πιο καταστροφικό, ιδιαίτερα για τους Ευρωπαίους. Και ακριβώς εξαιτίας της οικονομικής καταστροφής που προκάλεσε, οι αρχιτέκτονές του πέτυχαν τον μακροπρόθεσμο στόχο τους: να διασφαλίσουν ότι η αμερικανική ηγεμονία θα ενισχυόταν παράλληλα με τα δίδυμα ελλείμματα των ΗΠΑ (εμπορικό και δημοσιονομικό).

Η επιτυχία του Σοκ Νίξον δεν εγγυάται την επιτυχία του Σοκ Τραμπ, αλλά μας υπενθυμίζει ότι αυτό που είναι καλό για τους κυβερνώντες των ΗΠΑ δεν είναι απαραίτητα καλό ούτε για τους περισσότερους Αμερικανούς ούτε για τον υπόλοιπο κόσμο. Ένας από τους εξυπνότερους συμβούλους του Νίξον, που συνέβαλε στην πειθώ του Κόναλι για την ανάγκη σοκ, το διατύπωσε με εκπληκτική σαφήνεια:

«Είναι δελεαστικό να βλέπει κανείς την αγορά ως αμερόληπτο διαιτητή. Αλλά αν εξισορροπήσουμε τις απαιτήσεις ενός σταθερού διεθνούς συστήματος με την επιθυμία για ελευθερία δράσης στις εθνικές πολιτικές, αρκετές χώρες, συμπεριλαμβανομένων των ΗΠΑ, επέλεξαν το δεύτερο».

Η ΝΕΟΣΥΝΤΗΡΗΤΙΚΗ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΤΟΥ ΤΡΑΜΠ ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΕΤΑΙ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΜΙΑ… ΔΙΑΡΡΟΗ !

 

Νίκος Σίμος 

Λίγους μόνο μήνες χρειάστηκε το νέο Αμερικανικό  νεοσυντηρητικό κυβερνητικό  επιτελείο του κ Τράμπ,  για να αποκαλύψει σε όλο τον κόσμο - και περισσότερο σε εκείνους που διατυμπάνιζαν στην απανταχού Δύση  την «φιλειρηνικότητα» της κυβέρνησης των Ρεπουμπλικάνων του κ Ντόναλντ Τράμπ  – τις πραγματικές προθέσεις των ΗΠΑ και το νόημα του συνθήματος των Αμερικάνων  «Τραμπιστών»  - Make America Great Again -  που είναι η πολιτική στόχευση των νεοσυντηρητικών ενοίκων του Λευκού Οίκου στην Ουάσιγκτον  και  ταυτόχρονα  αποτελούν  ένα καλό εργαλείο στα χέρια των οιωνοί νεοφεουδαλιστών, που αναζητούν την αναμέτρηση με τις νέες μεγάλες δυνάμεις του πλανήτη αντί παντός τιμήματος . 

ΣΤΗΝ  ΕΞΥΠΗΡΕΤΗΣΗ ΤΗΣ  ΠΑΓΚΟΣΜΙΑΣ ΔΥΣΤΟΠΙΑΣ   Ο ΜΟΝΟΠΟΛΙΚΟΣ ΚΟΣΜΟΣ 

Είχα από καιρό, μέσα από την αρθρογραφία μου, επισημάνει ότι η νέα Αμερικανική εξουσία θα αξιοποιηθεί από τους σχεδιαστές της παγκόσμιας δυσμορφίας  που «οραματίζονται»  την φεδουοποίηση του πλανήτη, για λογαριασμό των πρωταγωνιστών του δυτικογενούς παγκοσμιοποιητικού εγχειρήματος, που ξεκίνησε από την πτώση του τείχους του Βερολίνου και κάλπασε ανέλεγκτα μετά την διάλυση του Συμφώνου της Βαρσοβίας

 

Ο μετασχηματισμός της παραγωγικής οικονομικής βάσης στον άλλοτε Δυτικό κόσμο  στην αντίστοιχη δυσμορφική έκφανση της χρηματοπιστωτικής οικονομίας  και η επέκεινα  αναμενομένη ψηφιοποίησή της έχει στόχο την θεμελίωση της κατοχής του παγκόσμιου πλούτου – φαινόμενου και πραγματικού – στα χέρια λίγων που θα έχουν στην κατοχή τους τον πλανήτη και την μοίρα δισεκατομμυρίων ανθρώπων

Η τεχνολογική πρόοδος αξιοποιείται σαν όπλο υποταγής της ανθρώπινης δραστηριότητας και επιδιώκει να θέσει τον άνθρωπο στο περιθώριο της ιστορικής εξέλιξης, μετατρέποντας  τον κόσμο σε φέουδο των λίγων επίδοξων - δυτικογενούς προέλευσης -  νεοφεουδαρχών,  που διακατέχονται από μια έντονα προβαλλόμενη νεοναζιστική, κοινωνιοπαθή νοοτροπία, η οποία  εκφράζεται από το διαβόητο WEF (Παγκόσμιο  Οικονομικό Φόρουμ) στο Νταβός, που κάποιοι – σωστά κατά την γνώμη μου - αποκαλούν «φωλιά των εχιδνών»!   

Σταύρος Λυγερός - Βλέπει τη διεθνή τάση ο Ερντογάν και τα κάνει

Διαλύοντας το ΝΑΤΟ

 

Του Νίκου Ιγγλέση

Το παλαιό όνειρο κάθε αριστερού για τη διάλυση του ιμπεριαλιστικού ΝΑΤΟ φαίνεται να γίνεται πραγματικότητα. Αυτουργοί της διάλυσης, ένας «ακροδεξιός – ρατσιστής» στην Ουάσινγκτον και μια γκλομπαλιστική «Συμμαχία των Προθύμων» στην Ευρώπης που στηρίζει ένα «νεοναζί» στο Κίεβο. Όλες οι σταθερές στη διεθνή σκηνή καταρρέουν. Οι παλιοί εχθροί γίνονται φίλοι και οι παλιοί σύμμαχοι αντίπαλοι. Το απόλυτο μπάχαλο και όλοι «χαμένοι στη μετάφραση» προσπαθούν να κατανοήσουν τι συμβαίνει.

Ο Τραμπ θέλει να σταματήσει ο πόλεμος στην Ουκρανία και να έλθει σε συνδιαλλαγή με τον Πούτιν για να ομαλοποιηθούν οι διακρατικές σχέσεις των δύο μεγάλων δυνάμεων. Γι’ αυτό πάγωσε τη στρατιωτική, πληροφοριακή (δορυφορική) και οικονομική συνδρομή προς το Κίεβο.

Αντίθετα, οι ηγέτες των περισσότερων κρατών της Ευρώπης θεωρούν τη Ρωσία ως τη μέγιστη απειλή για την ευρωπαϊκή ασφάλεια και επιδιώκουν, μέσω της συνέχισης του πολέμου, να αποκατασταθεί η κυριαρχία και η εδαφική ακεραιότητα της Ουκρανίας, δηλαδή, να ηττηθούν επί του πεδίου οι ρωσικές δυνάμεις. Θέλουν να διατηρηθεί η απομόνωση της Ρωσίας. Γι’ αυτό αποφάσισαν να εντείνουν τη βοήθεια που χορηγούν στο Κίεβο προκειμένου να υποκαταστήσουν την αμερικανική. Μόνο εφέτος, αποφασίστηκε θα δοθούν στην Ουκρανία 30,6 δις ευρώ ως οικονομική βοήθεια, πέραν της στρατιωτικής.

Παράλληλα αποφάσισαν να αυξήσουν τους εξοπλισμούς τους ώστε, ως Ευρώπη, να αποκτήσουν αποτρεπτική ισχύ ανεξάρτητη από τις ΗΠΑ. Να αποκτήσουν, δηλαδή, στρατηγική αυτονομία. Ο Εμμανουέλ Μακρόν μάλιστα εγγυήθηκε την πυρηνική αποτροπή της Ευρώπης με τα, περιορισμένου αριθμού, πυρηνικά της Γαλλίας. Έτσι, η Βορειοατλαντική Συμμαχία διχάστηκε πάνω στο μείζον θέμα του πολέμου στην Ουκρανία. Ένα μικρότερο και αδύναμο ευρωπαϊκό «ΝΑΤΟ Β΄» είναι υπό εκκόλαψη χωρίς τη συμμετοχή των ΗΠΑ.

Ο ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΟΣ ΝΕΟΣΥΝΤΗΡΗΤΙΣΜΟΣ ΔΕΝ ΘΑ ΦΕΡΕΙ ΤΗΝ ΕΙΡΗΝΗ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ

Νίκος Σίμος

Αχαρτογράφητα νερά η συνολική πολιτική του - «one man show» - προέδρου των ΗΠΑ κ Τράμπ

Είναι ομολογημένα δύσκολο  να καταλάβει κανείς  τις αλλοπρόσαλλες και αντιφατικές δηλώσεις του προέδρου των ΗΠΑ, που κατακλυσμιαία καλύπτουν την διεθνή ειδησεογραφία από την ημέρα ανάληψης των καθηκόντων του

Η μια στομφώδης και βαρύγδουπη  δήλωση αναιρεί την άλλη δικαιώνοντας αυτό που υποστηρίζω από την αρχή της πρώτης του θητείας ότι έχουμε να κάνουμε με έναν ανερμάτιστο άνθρωπο που αυτό που τον ενδιαφέρει είναι η επικοινωνία και όχι η ουσία της πολιτικής με την οποία έχει τουλάχιστον χαλαρή σχέση 

Η παρουσία του στο προεδρικό αξίωμα των ΗΠΑ  είναι η επιτομή της πολλαπλής και πολυεπίπεδης  παρακμιακής πορείας της άλλοτε υπερδύναμης στην οποία τα παγκοσμιοποιητικά κέντρα έχουν τον πρώτο λόγο και στην γεωπολιτική και στην γεωστρατηγική και στην γεωοικονομική στόχευση της σε οπισθοχώρηση άλλοτε πλανητικής υπερδύναμης 

Σταχυολογώντας τις αντιφατικές και ασυνεπείς δηλώσεις του που τροφοδοτούν την καθημερινή ειδησεογραφία  επιλέγω  το τελευταίο μεγάλο νέο που γεννούν οι νέες δηλώσεις του, ανερμάτιστου πολιτικά, νεοσυντηρητικού  Τράμπ 

Σε δήλωση προς  τα Αμερικανικά ΜΜΕ  ο κ Τράμπ  «περνά τον Ρουβικώνα»

  με μια  δήλωση ωμού εκβιασμού προς την Ρωσία με την οποία, κατά τα άλλα,  θέλει … διαπραγμάτευση ειρήνης!

Στις 7/3/2025 ο πρόεδρος των ΗΠΑ Τράμπ δηλώνει στα Αμερικανικά ΜΜΕ:

Τα ιερογλυφικά του προέδρου Τραμπ

Αρθρο Στέλιου Ράμφου στην «Κ»:

Εάν γυρνά σελίδα η ιστορία, οι λογικές που υιοθετούσαμε δεν μετρούν, αφού αντιστοιχούν σε κάτι το οποίο πλέον εξορκίζομε. Αντιθέτως επείγει να κατανοήσουμε τις εξελίξεις στις ΗΠΑ με χρονικό σημείο αναφοράς τα εκεί δρώμενα, μετά την κατάρρευση της ΕΣΣΔ το 1990. Ακουσον μεν, αναγνώστη μου, πάταξον δε

Ανδρας με αμφίεση ιθαγενούς, που φέρει το σύνθημα «Κάνε την Αμερική Μεγάλη Ξανά», ποζάρει μπροστά σε αφίσα του Ντόναλντ Τραμπ στο περιθώριο του Συνεδρίου Συντηρητικής Πολιτικής Δράσης στο Μέριλαντ, την προηγούμενη εβδομάδα. Με τη φράση τούτη, ο πρόεδρος Τραμπ υπενθυμίζει στον Αμερικανό πολίτη εμφατικά ότι το έθνος βρίσκεται υπεράνω του κράτους. [REUTERS/Nathan Howard]

Στέλιος Ράμφος04.03.2025 

Εάν γυρνά σελίδα η ιστορία, οι λογικές που υιοθετούσαμε δεν μετρούν, αφού αντιστοιχούν σε κάτι το οποίο πλέον εξορκίζομε. Αντιθέτως επείγει να κατανοήσουμε τις εξελίξεις στις ΗΠΑ με χρονικό σημείο αναφοράς τα εκεί δρώμενα, μετά την κατάρρευση της ΕΣΣΔ το 1990. Ακουσον μεν, αναγνώστη μου, πάταξον δε.

Επάνω στον θρίαμβό της και κυρίως μετά την 11η Σεπτεμβρίου 2001, η πίστη που ανέδειξε την Αμερική παγκόσμια υπερδύναμη κλονίσθηκε. Το Δημοκρατικό Κόμμα άρχισε να κλίνει προς ένα κράτος «κοινωνίας των πολιτών», αυτό έφερε την «πολιτική ορθότητα», ακολούθησε ο «δικαιωματισμός» και η κατάπτωση συνεχίσθηκε με την «κουλτούρα Woke», κίνημα ταυτοτικό ομάδων πάσης μερικότητος και φύσεως οι οποίες διεκδικούν ρόλο αναμορφωτή της αμερικανικής, και όχι μόνο, κοινωνίας, με λάβαρο τη «συμπερίληψη».

Εθνος και κράτος

Μιλούμε για ιδιαίτερη ένταση μεταξύ του πολιτικού στοιχείου στην κοινωνία και του πολιτισμικού, με αποσυνθετική δυναμική καθώς η έμφαση στα θέσμια του κράτους απάδει προς την εθνική παράδοση και πρακτική των Ηνωμένων Πολιτειών. Για την ακρίβεια συνδέεται καταφανώς με την επίδραση του γαλλικού μεταμοντέρνου αποδομισμού στην Αμερική και υποδορίως με το συγκεντρωτικό κράτος που οι ευρωπαϊκές δημοκρατίες παρέλαβαν από τις εκπεσούσες μοναρχίες, διετήρησαν ως είχε και μετέδωσαν ως πρότυπο στους φιλελευθέρους της υπερατλαντικής χώρας. Ο αμερικανικός λαός είχε υποστεί αυτό το κράτος των αγγλογάλλων ως κατακτητή και ουδέποτε το συμπάθησε. Μάλιστα, βεβαιώνει ο Τοκβίλ, θεμελίωσε το πολίτευμά του και διέπλασε τις συνειδήσεις των πολιτών βάσει τρόπων και κανόνων μιας εθνικής πίστεως όπου το ήθος της ελευθερίας συνυφαίνεται κυριολεκτικά με το θρησκευτικό πνεύμα.


Στις ευρωπαϊκές δημοκρατίες οι νόμοι του κράτους προέχουν των εθιμικών ρυθμίσεων, ενώ στις ΗΠΑ, ελλείψει ικανού χρονικού παρελθόντος δεν υφίσταται η ρεμβαστική πίστη στις ρίζες και ενεργοποιούνται δραστικά τα συλλογικά ήθη. Ο Αμερικανός αντιλαμβάνεται το έθνος του σαν φυσική καταβολή υπεράνω κράτους και νόμου ο Ευρωπαίος το εντάσσει το έθνος στη λογική του κράτους και του θετικού δικαίου, το υποτάσσει στην κοινωνία των πολιτών η οποία αποτελεί προϊόν συμβολαίου, συνδράμει δε την κοινωνία παράγωγα και όχι οργανικά, όπως το έθνος.

Ο Τζέφρι Σακς για τη γεωπολιτική της ειρήνης στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο

Η ομιλία του καθηγητή Τζέφρι Σακς στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, σε εκδήλωση με τίτλο «Η γεωπολιτική της ειρήνης», που διοργάνωσε ο πρώην Βοηθός Γενικός Γραμματέας του ΟΗΕ και νυν ευρωβουλευτής του γερμανικού κόμματος BSW, Michael von der Schulenburg, στις 19 Φεβρουαρίου 2025.

Το βίντεο με ολόκληρη την ομιλία:
Μεταγραφή και μετάφραση της ομιλίας του:

Αυτή είναι πράγματι μια περίπλοκη και ταχέως μεταβαλλόμενη εποχή και πολύ επικίνδυνη. Χρειαζόμαστε λοιπόν πραγματικά σαφήνεια σκέψης. Με ενδιαφέρει ιδιαίτερα η συζήτησή μας, γι’ αυτό θα προσπαθήσω να είμαι όσο πιο σύντομος και σαφής μπορώ. Παρακολουθώ από πολύ κοντά τα γεγονότα στην Ανατολική Ευρώπη, την πρώην Σοβιετική Ένωση, τη Ρωσία, τα τελευταία 36 χρόνια. Ήμουν σύμβουλος της πολωνικής κυβέρνησης το 1989, του προέδρου Γκορμπατσόφ το 1990 και το 1991, του προέδρου Γέλτσιν το 1991 έως το 1993, του προέδρου Κούτσμα της Ουκρανίας το 1993, 1994.
Βοήθησα στην εισαγωγή του εσθονικού νομίσματος. Βοήθησα αρκετές χώρες της πρώην Γιουγκοσλαβίας, ιδίως τη Σλοβενία. Παρακολούθησα τα γεγονότα από πολύ κοντά επί 36 χρόνια. Μετά το Maidan [σ.τ.μ. ουκρανικές διαδηλώσεις 2013], μου ζητήθηκε από τη νέα κυβέρνηση να έρθω στο Κίεβο και με ξενάγησαν στο Maidan και έμαθα πολλά πράγματα από πρώτο χέρι. Είμαι σε επαφή με τους Ρώσους ηγέτες για περισσότερα από 30 χρόνια.
Γνωρίζω την αμερικανική πολιτική ηγεσία από κοντά. Ο προηγούμενος Υπουργός Οικονομικών ήταν ο καθηγητής μου στα μακροοικονομικά πριν από 51 χρόνια. Ορίστε για να σας δώσω μια ιδέα. Έτσι, ήμασταν πολύ στενοί φίλοι για μισό αιώνα. Γνωρίζω όλους αυτούς τους ανθρώπους.

Η ΠΡΟΣΧΗΜΑΤΙΚΗ «ΕΠΙΘΕΣΗ ΦΙΛΙΑΣ» ΤΟΥ ΤΡΑΜΠ ΣΤΗΝ ΡΩΣΙΑ ΚΑΙ ΤΟ «ΕΓΧΕΙΡΙΔΙΟ ΚΙΣΣΙΝΤΖΕΡ»

Η  ΠΡΟΣΧΗΜΑΤΙΚΗ   «ΕΠΙΘΕΣΗ ΦΙΛΙΑΣ»  ΤΟΥ  ΤΡΑΜΠ  ΣΤΗΝ ΡΩΣΙΑ ΚΑΙ  ΤΟ «ΕΓΧΕΙΡΙΔΙΟ ΚΙΣΣΙΝΤΖΕΡ»

Νίκος Σίμος 

 Από την αρχή της εκλογής και της επακόλουθης  δεύτερης θητείας του κ Ντόναλντ Τράμπ  στο αξίωμα του προέδρου της άλλοτε υπερδύναμης των ΗΠΑ, είχα εκφράσει τις ισχυρές επιφυλάξεις μου σε σχέση με την προωθούμενη προπαγάνδα από τα  μέσα ενημέρωσης και τους απανταχού της Δύσης πολίτες - υποστηρικτές  ενός ιδιότυπου συντηρητισμού που πρεσβεύει ο νυν πρόεδρος των ΗΠΑ και που η εκλογή του απλά επιβεβαιώνει την γενική  πολιτικοιδεολογική  ένδεια και την ουσιαστική πολιτειακή παρακμή που σωρεύεται στο «στρατόπεδο των ηττημένων» αυτού του καπιταλιστικού κύκλου στον άλλοτε δυτικό κόσμο 

Η απανταχού ακροδεξιά ενδεδυμένη την λεοντή του «πατριώτη» -  που κατά την γνώμη μου καμία σχέση δεν έχει με την ουσία της έννοιας του πατριωτισμού -  εκμεταλλευόμενη την κοινωνική απόρριψη  της αντικοινωνικής , παράλογης και αντιανθρώπινης ατζέντας που προώθησε το WEF και υιοθετήθηκε από μια εκμαυλισμένη «αριστερά» και μια ιδεολογικά παράλυτη και αποσαρθρωμένη «σοσιαλδημοκρατία» στον άλλοτε δυτικό κόσμο, επιχειρεί να παρουσιάσει τον κ Τράμπ  και το δημιούργημα του νεοταξισμού τον  κ  Έλον Μάσκ, σαν τους «αρχάγγελους» της ειρήνης και της κάθαρσης 

Ασφαλώς και δεν πρόκειται  περί  αυτού.

Ο Τράμπ «δέρνει» δημόσια τον Ζελένσκι μπροστά στις κάμερες

Του Δημήτρη Μπελαντή 

Διαβάζω σε αριστερούς φίλους και φίλες την ενοχληση τους για την σκληρή και άξεστη συμπεριφορά του Τραμπ προς τον Ζελενσκυ.Στην ΕφΣυν διαβάζω ότι ήταν τραγικό που ο Τραμπ ταπείνωσε τον Ζελενσκυ.Προ ημερων,η ΕφΣυν, πάλι,  έγραψε για πισωπλατη μαχαιρια  του Τραμπ στην Ουκρανια.Αλλου διαβάζω ότι η Ουκρανία του Ζελενσκυ είναι οι Θερμοπύλες  των δημοκρατικών  αξιών της Ευρώπης κατά του ρωσικού επεκτατισμού.

Ελεος με την αξιοπρέπεια του παλιάτσου τυραννου !!! .Έχουν οι μαριονέτες των ισχυρών αξιοπρέπεια επειδή οι ισχυροί τους εγκατέλειψαν ; 

Κοιτάξτε φίλοι και φίλες.Οι Ρώσοι Κοζάκοι δεν ενδιαφέρονται να ποτίσουν τα άλογα τους στον Σηκουάνα.Εχει και η Ρωσία πουαμια.Ζειτε σε λάθος αιώνα.Η άποψη ότι η Ρωσία θέλει να καταλάβει εδάφη της "δυτικής Ευρώπης" είναι καθαρή προπαγάνδα των πολεμοκαπηλων. Ουτε θέλει ούτε μπορεί.

Όσον αφορά δε τον Ζελενσκυ,δεν είναι ο άγγελος της δημοκρατίας.Αυτος και ο Ποροσενκο  βγήκαν από ένα πραξικόπημα της Δύσης το 2014, καταπιεσαν με τάγματα εφόδου αριστερούς Ουκρανούς,έκαψαν τους συνδικαλιστές στην Οδησσό,  βομβάρδισαν επί χρόνια το Νυονμπας κλπ.Ηθελαν να βάλουν την Ουκρανία στο ΝΑΤΟ και τους πυραύλους του ΝΑΤΟ πολύ κοντά στη Μόσχα.Αυτοι προκάλεσαν τον πόλεμο το 2022 ,όχι η Ρωσία.Τωρα που οι ΗΠΑ αποσύρονται από τον πόλεμο,  αυτά τα καθάρματα  του Κιέβου θέλουν να συνεχίσουν τον πόλεμο με την βοήθεια της πρόθυμης  ΕΕ, και του ευρωπαϊκού σκέλους του ΝΑΤΟ,  δηλαδή με χρήματα και νεκρούς των δικων μας κοινωνιών.Για αυτόν τον άνθρωπο λυπάστε γιατί του παραβίασαν το σαβουάρ βιβρ; 

Ο Τραμπ, ο Τζέι Ντι Βανς, ο Ήλον Μασκ και ο Μιχ. Χαραλαμπίδης

 ''Νομίζω ότι μια ισχυρή αυτοκρατορία θα μου ζητούσε συγνώμη. Όπως και μια έξυπνη αυτοκρατορία θα μου ζητούσε συγνώμη''                                                                         Μιχ. Χαραλαμπίδης                                                                                                                                             

   Κερδίσανε τις αμερικάνικες εκλογές, και με τον οίστρο του νικητή, αυτουνού που έχει καταλάβει τα δικά του ''χειμερινά ανάκτορα'', σαν καουμπόυς καβαλά στα καθαρόαιμά τους, και με το εκφραστικό τους οπλοστάσιο γεμάτο από χυδαίες και αγοραίες εκφράσεις τις αμερικάνικης αργκό (που όταν ξεστομίζονται απ΄ τα στόματα ενός Προέδρου κι ενός Αντιπροέδρου των ΗΠΑ φανερώνουν άνθρωπους χαμηλής, πολύ χαμηλή καλλιέργιας), του τύπου :  ''Drill baby drill'', ''Take it or leave it'', ''There is a new sheriff in town'', κ.α., και έχοντας την θρασύτητα που τους δίνει η επίγνωση της ισχύος τους (άραγε είναι έτσι ;), και έχοντας την ψευδαίσθηση ότι είναι οι νέοι μεσσίες, αυτοί που η αποστολή τους είναι να αλλάξουν τον κόσμο -να το φέρουν στα μέτρα τους δηλαδή- και τέλος βλέποντας τους διάφορους γλύφτες και φασουλήδες ανά την υφήλιο να τους προσκυνάνε, άρχισαν να δίνουν τα δείγματα γραφής τους.         

                

     Ο χυδαίος Τραμπ ανέβασε χθες στο προφίλ του ένα χυδαίο βιντεάκι, γέννημα της τεχνητής νοημοσύνης, όπου παρουσιάζει την Γάζα, την ιστορική Κωνσταντία (αμφιβάλλω εάν ξέρει, αυτός ο βάρβαρος και χυδαίος τύπος, ο βαθύς Χριστιανός όπως λέει ο ίδιος-τρομάρα του- τι ήταν για το Χριστιανισμό η Γάζα) σαν ένα νέο Λας Βέγκας, και τον ίδιο, παρέα με τον Νετανιάχου να πίνουν αμέριμνοι και απλωμένοι σε ξαπλώστρες τα κοκτέιλ τους.       

Ο Τραμπισμός ως ένστικτο αυτοσυντήρησης της "συλλογικής Δύσης

Του Διονύση Σκλήρη

Μία μάλλον αντιδιαισθητική και πιθανόν αντιδημοφιλής σκέψη (τουλάχιστον για αριστερούς και φιλελεύθερους ομοϊδεάτες μου).

Θεωρώ τον τραμπισμό ως ένα ένστικτο αυτοσυντήρησης της "συλλογικής Δύσης".

Εξηγούμαι: Η πολιτική των Ντέμοκρατς επί Ομπάμα και Μπάιντεν συνίστατο στο εξής εγχείρημα: διάσπαση της ευρασιατικής ενότητας μέσω της διάλυσης της οικονομικής συνεργασίας Γερμανίας και Ρωσίας, προσπάθεια διάλυσης της Ρωσίας και σε δεύτερο χρόνο περικύκλωση και ανάσχεση της Κίνας.

Επρόκειτο για ένα τολμηρό τζογάρισμα, από αυτά που συνηθίζουν οι Αμερικανοί, το οποίο βασικά απέτυχε. Πέτυχε κατ' αρχήν ως προς το εύκολο σκέλος που ήταν ο πλήρης εξανδραποδισμός της Γερμανίας και της ΕΕ από τις ΗΠΑ. Αλλά απέτυχε στο δεύτερο και βασικότερο σκέλος. Όλως αντιθέτως, έφερε μία στενή συμμαχία Ρωσίας και Κίνας που συνιστά απόλυτο υπαρξιακό κίνδυνο για τη "συλλογική Δύση". Η Ρωσία έδειξε ότι έχει πολύ ισχυρή πολεμική βιομηχανία, παρά τα άλλα προβλήματά της (λ.χ. το δημογραφικό), η Κίνα πολύ προωθημένη τεχνολογία και ανθηρή οικονομία, ένας υπαρξιακής ανάγκης συνασπισμός τους θα μπορούσε να στρέψει τον παγκόσμιο νότο και ανατολή, δηλαδή το δημογραφικό αλλά και οικονομικό μέλλον του πλανήτη εναντίον της Δύσης. 

Οι Αμερικανοί που είναι ίσως η τελευταία δημοκρατία της Δύσης (από άποψης λαϊκής κυριαρχίας), αλλά και ο τελευταίος λαός και εν γένει σύστημα της Δύσης με δυνατότητες αλλαγής, μάλλον κατάλαβαν το μέγεθος της αποτυχίας και του κινδύνου σε αντίθεση με την Ευρώπη που είναι πλέον εστερημένη λαϊκής κυριαρχίας (έχει δημοκρατία μόνο ως δικαιωματικό πολιτισμό) αλλά και ικανότητας αλλαγών και προσαρμοστικότητας. 

Συντηρητισμός, τραμπισμός και νεοφιλελεύθερος ριζοσπαστισμός

18/02/2025

epa11903456 A demonstrator carries an upside-down American flag during a Presidents Day protest against President Trump's policies on the National Mall near the US Capitol in Washington, DC, 17 February 2025. Organizers cite their opposition to President Trump's recent executive actions as key motivators for the nationwide protests. EPA/GRAEME SLOAN

ΠΑΠΑΜΙΧΑΗΛ ΓΙΑΝΝΗΣ

Συμβιβάζεται άραγε πρακτικά ή θεωρητικά, μια συντηρητική στάση ή πολιτική επιλογή με την έννοια της Αριστεράς;

 Στο επίπεδο του υπό αμφισβήτηση (αν όχι υπό συνειδησιακή αποδόμηση) συλλογικού υποκειμένου, δηλαδή της κοινωνικής τάξης των θυμάτων της εκμετάλλευσης, ο συντηρητισμός χαρακτηρίζει την ελάχιστη βάση ταξικής συλλογικής συσπείρωσης. Τουλάχιστον στην μαρξίζουσα θεωρία, αυτός αντανακλούσε την αυθόρμητη, μεταρρυθμιστική και μάλλον συντηρητική πολιτική συνείδηση των χειμαζόμενων λαϊκών μαζών.

Αυτή ακριβώς η συντήρηση, αποτελούσε τρόπον τινά την απολύτως απαραίτητη συνδικαλιστικού τύπου προϋπόθεση για κάθε μετέπειτα προσπάθεια μετάβασης σε ένα υψηλότερο, επαναστατικό επίπεδο συλλογικής πολιτικής συνείδησης και πράξης. Θα συμπληρώναμε ότι για τους σοσιαλιστές τουλάχιστον, σε ορισμένες περιόδους υποχώρησης των λαϊκών κινημάτων, η “ταξική πάλη” καθίσταται η μόνη –συγκυριακά έστω αλλά πραγματικά– συντηρητική αντίπαλος των αστικών εκσυγχρονισμών και ριζοσπαστισμών. Αυτή η “ταξική πάλη” είναι εξάλλου εδαφοποιημένη και όχι ανεδαφική. Κατά συνέπεια και η Αριστερά είναι εξ ορισμού πατριωτική. Αλλιώς δεν μπορεί να είναι ούτε διεθνιστική. Θα είναι απλώς μια εκτός τόπου και χρόνου κοσμοπολίτικη μικροαστική ιδεολογία.

Δεν πρόκειται καθόλου για τα ψιλά, αλλά για τα “χοντρά γράμματα” της μαρξίζουσας πολιτικής κοινωνιολογίας. Κι αυτό, έστω αν ο Μαρξ στην εποχή του, σε αντίθεση με άλλους στοχαστές και φιλοσόφους (όπως αργότερα ο Πολάνυι), συνεπής με το μοντέλο ανάλυσης του ιστορικά προοδευτικού ρόλου της αστικής τάξης του 19ου αιώνα απαξίωσε τις λουδίτικες λαϊκές αντιδράσεις των τότε εργαζομένων στη βιομηχανική επανάσταση και στη μηχανοποίηση της παραγωγής…

Έχασε τη δυνατότητα να κατανοεί

Όμως, η σημερινή δήθεν Αριστερά έχασε τη δυνατότητα να διανοείται και να κατανοεί τον προοδευτικό δυναμισμό που, σε ορισμένες ιστορικές περιστάσεις, μπορεί να διαθέτει η συντήρηση των συνεκτικών συλλογικών συνειδήσεων και των ιστορικών κεκτημένων. Υποκατέστησε το κοινωνιο-πολιτικό πεδίο της ταξικής πάλης από το “κοινωνιακό”, εκείνο δηλαδή που συναρτάται μεθοδολογικά στις εξατομικεύσεις, στις “μειονοτοποιήσεις” και στα ιδεολογήματα του νομικού δικαιωματισμού.

Στην - εντελώς - ΛΑΘΟΣ πλευρά της Ιστορίας!

Του Θανάση Κ. 

Η Πολιτική της Δύσης τα τελευταία τρία χρόνια ήδη ανατρέπεται...

Δεν "αναθεωρείται" απλώς. Ανατρέπεται! 

Αποδεικνύεται πλέον ότι ΔΕΝ ήταν ούτε "Δυτική", ούτε καν "Πολιτική"...

Και επιβεβαιώνεται το παλιό εκείνο: "Για χρόνια δεν συνέβαινε τίποτα" και ξαφνικά "μέσα σε μέρες, συμβαίνουν... χρόνια"!

-- Η Ρωσία και οι ΗΠΑ συζητάνε στο Ριάντ της Σαουδικής Αραβίας, το πώς θα τελειώσει ο Πόλεμος στην Ουκρανία και πώς θα ρυθμιστούν οι μεταξύ τους σχέσεις στην μετά τον Πόλεμο εποχή...

-- Η Ευρώπη, η οποία συμμετείχε στην στήριξη της Ουκρανίας από την πρώτη στιγμή αυτού του Πολέμου, ΔΕΝ συμμετέχει στις διαπραγματεύσεις για τη λήξη του. 

-- Η ίδια η Ουκρανία, επίσης ΔΕΝ συμμετέχει, στις διαπραγματεύσεις που αφορούν πρωτίστως την ύπαρξή της. 

-- Ο Ζελένσκι απο-νομομιμοποιείται πια ως ο ηγέτης που θα υπογράψει την συνθηκολόγηση της Ουκρανίας! Τον είχε ήδη απο-νομιμοποιήσει η Μόσχα - από τη στιγμή που έληξε η Προεδρική θητεία του - τώρα τον απονομιμοποιεί και η ίδια η Ουάσιγκτον! 

Πολύ πιο χοντρά: Ο Πρόεδρος Τράμπ τον αποκάλεσε "δικτάτορα", προσθέτοντας ότι ελάχιστοι Ουκρανοί τον στηρίζουν πια...

 

*  Το πώς ακριβώς θα τελειώσει ο Πόλεμος στην Ουκρανία ακόμα δεν είναι σαφές. 

Νίκος Σίμος: " Ο Τραμπ θα φέρει πιο κοντά τη σύγκρουση, σε έναν πλανήτη ζούγκλα "

Ο γρίφος της Ουκρανίας δεν είναι καθόλου εύκολο να λυθεί. Ο Ντόναλντ Τραμπ θα προσπαθήσει να επιτύχει μια επιχειρηματική συμφωνία, που θα εξυπηρετεί τα συμφέροντα εταιρειών που έχουν συμφωνήσει με τον Ζελένσκι εκχώρηση εδαφών που κρύβουν πολύτιμες γαίες και από την άλλη ο πρόεδρος Πούτιν έχει να προασπιστεί την υστεροφημία του. 

Ο Νίκος Σίμος ,μιλά για όσα διαδραματίζονται στην υπόθεση της Ουκρανίας, κόντρα σε όσους πιστεύουν πως ο «τυφώνας» Τραμπ ,μπορεί εύκολα να εξασφαλίσει το τέλος του πολέμου.

Ο Νίκος Σίμος «φωτίζει» τις σκοτεινές πλευρές Τραμπ ,τις οποίες αρκετοί ,αυτή την πρώτη περίοδο της εξουσίας τους, δεν θέλουν να τις βλέπουν.

«Ο Ντόναλντ Τραμπ ξέρει να πουλά ως κονφερασιέ την επίφαση ή την ελπίδα ,αλλά τα δύσκολα μόλις τώρα αρχίζουν», λέει.